در روایتی از ابو سعید خدری آمده است که وقتی آیه “فمن یعمل…"نازل شد عرض کردم :ای رسول خدا صل الله علیه واله! آیا من همه اعمالم را می بینم؟فرمود :آری !گفتم :آن کارهای بزرگ بزرگ را؟فرمود :بله! گفتم :کارهای کوچک کوچک را؟فرمود :بله! عرض کردم :ای وای بر من ! مادرم به عزایم بنشیند! فرمود:"بشارت بادبر تو ای ابو سعید!چرا که حسنات از ده برابر تا هفتصد برابر حساب می شود،وخدا برای هر کس بخواهد آن را مضاعف می کند و گناه به اندازه همان گناه مجازات دارد مگر اینکه خداوند عفو کند وبدان احدی با عملش نجات نخواهد یافت!’جز اینکه کرم خدا شامل او گردد’".عرض کردم:حتی تو هم ای رسول خدا؟!:حتی من ،مگر اینکه خداوند مرا مشمول رحمتش سازد!"
در المنثور ،ج6 ،ص 647.
تفسیر سوره یس،گروه تدوین متون درسی،انتشارات دارالعلم ،چاپ سوم،ص132.
آخرین نظرات